Dziedziniec Kobiet — był placem dostępnym dla mężczyzn i niewiast. Był to jednak najdalszy punkt, do którego mogły wejść kobiety. To właśnie tam przeprowadzano rytuał oczyszczania kobiet po porodzie, co opisane jest w Ewangelii Łukasza (Łk 2, 22-38). Oprócz tego na Dziedzińcu Kobiet umieszczone były skarbony, przeznaczone do składania podatków na potrzeby Świątyni i kapłanów. Tam prawdopodobnie rozegrała się ewangeliczna scena z ubogą wdową, która do skarbony wrzuciła najwięcej ze wszystkich — dwa pieniążki, czyli jeden grosz — gdyż nie miała niczego więcej. Przykład tego bezgranicznego zaufania Bogu został dostrzeżony przez Jezusa i postawiony za przykład swoim uczniom (por. Mk 12, 38-44).