Dziedziniec Pogan — w odnowionej przez króla Heroda Świątyni znalazła się przestrzeń, do której każdy mógł wejść: Żydzi i nie-Żydzi, obrzezani i nieobrzezani, poganie i cudzoziemcy, czyści i nieczyści. Tutaj gromadzili się uczeni w Piśmie, gotowi wysłuchać ludzkich pytań dotyczących Boga i odpowiedzieć na nie w świetle Słowa Bożego. W tym miejscu można było także wymieniać pieniądze oraz nabywać zwierzęta składane później w ofierze. Możliwe, że to właśnie tam padły słynne słowa Pana Jezusa: „Mój dom będzie nazwany domem modlitwy, a wy uczyniliście z niego jaskinię zbójców” (Mt 21, 13). Wejścia na wewnętrzne dziedzińce były opatrzone tabliczkami z ogłoszeniem w języku greckim oraz łacińskim, ostrzegające cudzoziemców i osoby nieobrzezane, że przekroczenie Dziedzińca Pogan jest karane śmiercią. Podczas ostatniej wizyty św. Pawła w Świątyni został on niesłusznie oskarżony o wprowadzenie na teren zakazany Trofima z Efezu, poganina (por. Dz 21, 27-29).