W dniu piętnastym miesiąca Kislew sto czterdziestego piątego roku na ołtarzu całopalenia wybudowano „ohydę spustoszenia”, a w okolicznych miastach judzkich wybudowano także ołtarze — ofiary kadzielne składano nawet przed drzwiami domów i na ulicach. Księgi Prawa, które znaleziono, darto w strzępy i palono ogniem (1Mch 1, 54-56). 

Antioch IV Epifanes był królem Seleucydów, który dokonał zbezczeszczenia Świątyni Jerozolimskiej w 167 r. przed Chr. Wprowadził zakazy praktyk religijnych Żydów i nakazał złożenie ofiary na ołtarzu dla pogańskiego boga. Antioch IV Epifanes umieścił również posąg Zeusa w Świątyni, co było szczególnym aktem profanacji. To wydarzenie zapoczątkowało powstanie Machabeuszy i walkę o niezależność Izraela.