W piątym zaś miesiącu, siódmego dnia miesiąca — był to dziewiętnasty rok panowania króla babilońskiego, Nabuchodonozora — wkroczył do Jerozolimy Nebuzaradan, dowódca straży przybocznej, sługa króla babilońskiego. Spalił świątynię Pańską, pałac królewski i wszystkie domy Jerozolimy – wszystkie wielkie domy spalił ogniem (2Krl 25, 8-9). 

Zburzenie Jerozolimy i Świątyni przez Nabuchodonozora było wynikiem niewierności i grzechów Izraela wobec Boga. Według Księgi Jeremiasza i Księgi Królewskiej, Nabuchodonozor, król Babilonu, zaatakował Jerozolimę w 586 roku przed Chr. i zniszczył miasto, włączając w to Świątynię Jerozolimską. Stanowiło to konsekwencję naruszenia przymierza, wielokrotnego odstępstwa od Bożych przykazań i oddawania czci innym bożkom.